از وقتی یاد میآید، نوشتن بخشی از من بوده. بخش دیگرم را گرافیک اشغال کرده تا بتوانم روحم را آرام کنم. نزدیک به هفت سال است که به سوی نوشتن پرواز کردم و از سال 97 آن را به عنوان بخشی از وجودیم پذیرفتم. از سه سال پیش که با استاد شاهین کلانتری آشنا شدم، با شناخت نویسندگی، دگرگونی ذهنی و نوشتاری پیدا کردم. از همان بچگی مینوشتم اما نوشتن را به صورت جدی دنبال نمیکردم. همیشه ازش فرار میکردم و نمیخواستم چیزی بنویسم. تا زمانی که فهمیدم در تمام این سالها، نوشتن برای من بوده و با این همه ازش میگریختم. حالا نمیتوانم ازش فرار کنم. نمیگذارم از دستم لیز بخورد و از زیر نگاهم برود.
